plan wydarzeń książki spotkanie nad morzem

Samolubna, wiecznie niezadowolona jedynaczka - dziewięcioletnia Danusia - spędza wakacje nad morzem, gdzie poznaje niewidomą dziewczynkę. Pod wpływam SPOTKANIE NAD MORZEM (Audiobook) - Książka Audio Mp3POBIERZ PEŁNĄ WERSJĘ AUDIOBOOKA: http://audioebooki.com/spotkanie-nad-morzemWięcej audiobooków pobierzesz Liczba wyników dla zapytania „uporządkuj plan wydarzen w kolejności chronologicznej hobbit”: 10000+. autor: Aneta62. Klasa 5 Klasa 6 Polski plan wydarzeń W pustyni i w puszczy. [POTĘGI] Uporządkuj liczby w kolejności rosnącej. #1. autor: Matematyczneobrazki. 1 klasa liceum Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Matematyka. Hobbit - plan wydarzeń Ksiazka spotkanie nad morzem streszczenie Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. malgorzatak malgorzatak 23.05.2016 Polski Szkoła podstawowa Spotkanie nad morzem Jadwigi Korczakowskiej. Rzetelne i przystępnie napisane opracowanie lektury, m.in. szczegółowe i obszerne streszczenie, dokładna analiza, charakterystyka bohaterów (m.in. Danki, Elzy, pani Ady, Budziszów), przykładowe wypracowania, testy sprawdzające z kluczem. Doskonała pomoc w przygotowaniu do lekcji, testów Première Phrase A Dire Sur Un Site De Rencontre. Akcja utworu rozgrywa się w końcu lat czterdziestych XX wieku w ciągu czterech dni września – miesiąca huraganów, „w którym przychodzą wielkie ryby”. Rozpoczyna się dzień i noc przed wypłynięciem Santiago, poprzez prawie dwie doby spędzone na morzu, zaś kończy dzień po powrocie rybaka z morderczej wyprawy. Rytm dnia wyznaczają rybakowi czynności związane z połowem ryb. Rano budził się przed świtem, przygotowywał łódź do wypłynięcia, a następnie wypływał w morze. Wracał po południu, sprzątał łódź, a jeśli połów był udany sprzedawał złowione ryby. W czasie wolnym słuchał radia, czytał gazety, czasem chodził na piwo z Manolinem. O perspektywie czasowej świadczy także wspomnienie, że przez osiemdziesiąt cztery dni Santiago, mimo prób, nie złapał żadnej ryby. Opowiadanie toczy się na wybrzeżach Kuby w pobliżu Hawany (światła miasta pozwalają orientować się Santiago na morzu), a także na morzu. Poznajemy wnętrze chaty rybaka, która świadczy o ubóstwie Santiago, przystań, a także nadmorską kawiarnię, zwaną Tarasem. Najważniejszą przestrzenią jest w opowiadaniu ocean, który jako żywioł jest potężny, od niego zależy powodzenie, bądź niepowodzenie w życiu rybaków. Woda zmienia kolor od błękitnej, poprzez zieloną, aż do odcieni fioletu pod wieczór. Santiago, pracując przez wiele lat jako rybak, doskonale orientuje się na morzu i nawet nie widząc brzegu wie, dokąd ten artykuł?TAK NIEUdostępnij "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego opisują rzeczywiste wydarzenia, jakie miały miejsce od wybuchu II wojny światowej. Utwór w dużej mierze opiera się na relacji Tadeusza "Zośki" Zawadzkiego, członka Szarych Szeregów i Armii Krajowej. Spis treści: Kamienie na szaniec – plan wydarzeń Kamienie na szaniec – streszczenie krótkie Kamienie na szaniec – streszczenie szczegółowe Geneza utworu „Kamienie na szaniec” Kamienie na szaniec – opis bohaterów Kamienie na szaniec – plan wydarzeń Przedstawienie głównych bohaterów. Ukończenie przez bohaterów liceum. Wybuch II wojny światowej. Dołączenie przyjaciół do działalności sabotażowej. Przeprowadzenie akcji dywersyjnych. Aresztowanie jednego z przyjaciół – Rudego. Akcja pod Arsenałem. Śmierć Rudego i Alka. Msza święta za Rudego i Alka. Akcja pod Celestynowem. Nieudana akcja pod Czarnocinem. Aresztowanie Zośki. Zośka na wolności. Likwidacja posterunku żandarmerii w Sieczychcach. Śmierć Zośki. Kamienie na szaniec – streszczenie krótkie Trzej przyjaciele Jan Bytnar, Aleksy Dawidowski oraz Tadeusz Zawadzki kończą warszawskie liceum im. Stefana Batorego. Po zdanej maturze zamierzają iść na studia. Zaczynają się wakacje i mają dużo planów. Jednym z nich są górskie wędrówki. Wszyscy należą do 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej do zespołu Buków. Pod koniec wakacji wybucha wojna. Przyjaciele wiedzą, co należy do ich obowiązków. Prowadzą między innymi walkę konspiracyjną w ramach Małego Sabotażu, a następnie walczą w Grupach Szturmowych i dołączają do Szarych Szeregów. Przyjmują również pseudonimy – Tadeusz Zawadzki zaczyna funkcjonować jako Zośka, Jan Bytnar jako Rudy, a Aleksy Dawidowski jako Alek. Podczas akcji z Małym Sabotażem rozbijają okna ze zdjęciami Niemców, zdejmują flagi hitlerowskie i wieszają w te miejsca flagi polskie i malują kotwice Polski Walczącej. Natomiast w Szarych Szeregach wysadzają niemieckie pociągi, w których jest niemiecki sprzęt i uzbrojenie. Przyjaciele cały czas ocierają się o śmierć oraz umykają łapanek organizowanych przez gestapo. Do czasu aż złapany zostaje Rudy, który mimo tortur nie zdradza przyjaciół. Oni organizują akcję odbicia go. Pierwsza próba nie dochodzi do skutku. Druga próba kończy się powodzeniem i atakiem na samochód, w którym przewożony jest Rudy wraz z innymi więźniami. W całej akcji zostaje ranny Alek, który umiera w czasie strzelaniny. Kule ranią mu brzuch. Podobny los spotyka Rudego. Zośka po stracie przyjaciół jest zrozpaczony. Nie może się odnaleźć. Ma poczucie bezsensu dalszej walki i obwinia się za los, jaki spotkał jego oraz jego przyjaciół. Ukojenie przynosi mu pisanie pamiętnika, w którym pojawiają się wspomnienia o Rudym. Zobacz także: Test ze znajomości lektury: „Kamienie na szaniec”. Rozwiąż quiz z odpowiedziami Kamienie na szaniec – streszczenie szczegółowe Słoneczne dni Przedstawienie oraz charakterystyka bohaterów. Są nimi przyjaciele: Alek (Maciej Aleksy Dawidowski), Rudy (Jan Bytnar) i Zośka (Tadeusz Zawadzki). W burzy i we mgle Wybucha wojna, plany dotyczące życia osobistego ulegają zmianie. Trzeba ratować siebie i kraj. Harcerze z „Buków” wraz z drużynowym Zeusem wyruszają na wschód. Przez kilka tygodni udzielają ofiarom pomocy, po czym wracają do Warszawy. Ojciec Alka zostaje aresztowany, a następnie rozstrzelany w Palmirach. Zespół „Buków” poszukiwał nowych dróg z okupantem. Najpierw wiążą się z organizacją PLAN, natomiast później z akcją Małego Sabotażu. Chłopcy pracują, by odciążyć rodziców finansowo. Zośka zakłada wytwórnię marmolady, Alek pracuje jako drwal na wsi, a Rudy udziela korepetycji. Samokształcą się i wstępują do Szkoły Budowy Maszyn. W służbie Małego Sabotażu Akcja Małego Sabotażu polega na sygnalizowaniu, że Polacy będą walczyć. Oddziały uprzykrzają życie Niemcom w Warszawie. Zrywają ogromne hitlerowskie flagi. Akcjami dowodzi Zośka. Z okazji świąt narodowych rozwieszają polskie flagi oraz wypisują na murach hasło „Polska zwycięży!”. Wszystkie te działania budują przyjaźń chłopców. Wstrząsa nimi aresztowanie Jacka Tabęckiego, który później zginął. Wskutek nieostrożności Alek przez pewien czas musi zaprzestać działalności sabotażowej. Opuszcza Warszawę i jedzie do krewnych swojej narzeczonej. Dywersja Komenda Sił Zbrojnych postanawia nasilić akcje dywersyjne. Szare Szeregi utworzyły Grupy Szturmowe. W noc sylwestrową Rudy i Zośka biorą udział w akcji wysadzania niemieckich pociągów, które wiozą sprzęt wojenny do Rosji. Chłopcy w akcjach często ocierają się o śmierć. W jednej z łapanek zatrzymany zostaje Alek. Na szczęście udaje mu się uciec z jadącego samochodu. Rudy unika aresztowania. Chłopcy z „Buków” przywiązują wagę do samodoskonalenia. Alek nie potrafi pogodzić się z koniecznością zabijania Niemców. W jednej z akcji Rudy zostaje ranny. Pod Arsenałem W notatniku Heńka Niemcy znajdują adres Rudego. Gestapo aresztuje go. Podczas rewizji znajdują przy nim materiały, które potwierdzają związek Rudego z organizacją dywersyjną. Mimo tortur chłopak nie wydaje swoich kolegów. Kilka godzin po jego aresztowaniu przyjaciele planują go odbić. Pierwsza akcja kończy się niepowodzeniem. Drugie podejście udaje się. W pobliżu budynku Arsenału, gdzie przewożono Rudego z innymi więźniami, przyjaciele napadają na samochód. Wywołuje to strzelaninę, w wyniku której Alek zostaje postrzelony w brzuch. Mimo przeprowadzonej natychmiast operacji chłopak umiera. Umiera również Rudy, którego śmierć powiązana jest z ranami po katowaniu. Obaj chłopcy kończą żywot w ten sam dzień. Na dwóch gestapowców zapada wyrok za torturowanie więźniów. Celestynów Rozdział opowiada o wybuchu powstania w getcie warszawskim. Wywołuje ono poruszenie. Żydom przekazuje się broń, by pomóc osobom walczącym. Zośka jest załamany psychicznie po stracie przyjaciół. Nie czuje już sensu walki, gdyż poczuł się odpowiedzialny za śmierć i cierpienie kolegów. Chce się odciąż od przykrych emocji, więc wyjeżdża na wieś. Zaczyna pisać swego rodzaju pamiętnik i spisuje tam wspomnienia o Rudym. Po odpoczynku na wsi Rudy wraca do Warszawy. Otrzymuje Krzyż Walecznych, a przyjaciele pośmiertnie zostają odznaczeni Krzyżem Virtuti Militari (Alek) i Krzyżem Walecznych (Rudy). W międzyczasie Zośka odbija grupę więźniów, którzy byli przewożeni z obozu w Majdanku do Auschwitz. Wielka gra Nasilają się akcje konspiracyjne. Okupanci czują się niepewnie w Polsce. Zośka jest dowódcą akcji pod Czarnocinem, która uznana jest za pechową. W strzelaninie z Niemcami ginie trzech uczestników akcji, a Zośka jadąc do Czarnocina, myli drogę i spóźnia się. W wyniku spóźnienia zamiast wysadzić pociąg, uszkadzają most. W drodze powrotnej uczestnicy mają wypadek samochodowy, a kierowca jest ranny. Zośka znów obwinia siebie za niedopatrzenie akcji. Aresztują Zośkę. Połyka on kartkę z fałszywymi danymi do karty rozpoznawczej. Kierownictwo walki konspiracyjnej podejmuje decyzję o likwidacji posterunków żandarmerii niemieckiej. Trwa akcja we wsi Sieczychy, gdzie ginie dowódca, Zośka, który pierwszy wpadł na posterunek. Geneza utworu „Kamienie na szaniec” Do napisania książki skłoniły autora wypadki związane z aresztowaniem i odbiciem Rudego w akcji pod Arsenałem. Kiedy Zośka dowiedział się, że Aleksander Kamiński chce napisać książkę o Rudym i Alku, namawiał go do zatytułowania książki właśnie „Kamienie na szaniec”. Tytuł utworu jest aluzją do książki Koźmińskiego, gdyż ten przedstawił losy i życiorys dwunastu legionistów. Kamienie na szaniec – opis bohaterów Zośka (Tadeusz Zawadzki) – harcmistrz, odznaczony Orderem Virtuti Militari. Pierwszy komendant GS na terenie stolicy. Wysoki, wysportowany, obdarzony dziewczęcą urodą, przez co otrzymał żeński pseudonim. Organizator, posiadał talent przywódczy. Jego ojciec był profesorem a matka działaczką społeczną. Był inteligentny, ambitny oraz ponadto wrażliwy. Konsekwentny w działaniu, lubił samotność, lubił przebywać z rodziną, łączył go silny związek emocjonalny z matką. Alek (Aleksy Dawidowski) – podharcmistrz, sierżant podchorąży AK odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wysoki, szczupły, ciągle się uśmiechał. Umiał panować nad sobą w ważnych chwilach. Był szczery, bezpośredni oraz uczynny. Posiadał talent przywódcy. Pochodził z rodziny inteligentnej, ojciec był kierownikiem fabryki. Rudy (Jan Bytnar) – zmarł wskutek odniesionych ran. Harcmistrz, członek organizacji „Wawer”. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Drobny, szczupły, inteligentny. Delikatny wobec przyjaciół, interesował go świat myśli ludzkich. Pochodził z rodziny inteligentnej, jego ojciec był zaangażowany w życie społeczne. Zygmunt Krasiński: Nie-Boska komedia - plan wydarzeń 1835 Część pierwsza "Nie-Boskiej komedii" Miejsce akcji: metafizyczne, nieokreślone; wnętrze kościoła wiejskiego, komnata pełna osób, ogród, cmentarz, sypialnia nowożeńców; salon; sala w pałacu; wzgórza i lasy; przepaść nad morzem; dom obłąkanych Osoby: Anioł Stróż, Chór Złych Duchów, Ksiądz, Mąż, Żona, świadkowie, Dziewica, Ojciec Beniamin, Ojciec Chrzestny, Matka Chrzestna, mamka z dzieckiem, goście, Zły Duch, Mąż, Sługa, Głos, Żona doktora PLAN WYDARZEŃ Nie-Boskiej komedii Dialog pomiędzy Chórem Złych Duchów a Aniołem Stróżem. Ślub Chęć zdrady żony z nawiedzającą go Dziewicą Rozpad rodziny wskutek działań Dziewicy Szaleństwo Żony Chrzciny Orcia Błogosławieństwo matki Hrabia daje się uwieść Dziewicy - symbol romantycznej poezji, złej poezji Ocalenie i nawrócenie Męża przez Anioła Stróża Mąż odwiedza Żonę w szpitalu dla obłąkanych Śmierć Żony. Część druga "Nie-Boskiej komedii": Miejsce akcji: cmentarz, wąwóz, pokój, sypialnia Orcia, Osoby: Mąż, Orcio, Filozof, damy i kawalerowie, Lekarz, Krewni, Ojciec Chrzestny, Służący, Mamka Plan Wydarzeń "Nie-Boskiej komedii": Opis cudownego i wyjątkowego dzieciństwa Orcia Wizyta Męża i Orcia na cmentarzu Dyskusja Filozofa i Męża o rewolucji. W górskim wąwozie Męża nawiedza Mefisto z Orłem - zapowiedź walki po stronie arystokracji Diagnoza Lekarza w sprawie ślepoty i pomieszania zmysłów, nadwrażliwości Orcia Część trzecia "Nie-Boskiej komedii" Miejsce akcji: szałas, namiot, polana w lesie, wzgórze w lesie, komnata w pałacu Hrabiego Osoby: Przechrzta, Chór przechrztów, Leonard, Pankracy, Mąż, Dziewczyna Lokaje, Kamerdyner, Rzeźnicy, Kobieta, Bianchetti, Rzemieślnik, Chłopi, Dziewica, Niewiasty, Mężowie, Zabójcy, Herman, Kapłani, Filozofowie, Dziewczyny, Dzieci, Artyści, Duchy, lud, sługa zbrojny, PLAN WYDARZEŃ "Nie-Boskiej komedii" Opis rewolucjonistów i Pankracego Knowania Przechrztów Rozmowa Pankracego z porywczym Leonardem Dantejska wędrówka Hrabiego z Przechrztą przez obóz rewolucjonistów Spotkanie z Pankracym Część czwarta "Nie-Boskiej komedii" Miejsce akcji: katedra w zamku Świętej Trójcy, dziedziniec zamkowy, komnata zamkowa, lochy zamku, sala zamkowa, okopy, Osoby: Kapłani, Hrabiowie, Mąż, Acybiskup, Baronowie, Książęta, księża, szlachta, Jakub, Orcio, duchy, starcy, kobiety, dzieci, Książę, Ojciec Chrzestny, Pankracy, Leonard, Bianchetti, rewolucjoniści, Naczelnik Oddziału PLAN WYDARZEŃ "Nie-Boskiej komedii" Opis Zamku i doliny Świętej Trójcy otoczonej przez rewolucjonistów o wschodzie słońca Narada arystokracji i wybór Henryka na wodza Rozmowa Męża z Księciem i Baronem ukazująca brak wiary w zwycięstwo i ich tchórzostwo Rozmowa Męża z Orciem widzącym duchy w lochach Nieudana próba buntu w obozie arystokracji. Śmierć Orcia. Samobójstwo Męża Śmierć Pankracego Książka ma już swoje lata, ale cały czas jest godna uwagi. Po raz pierwszy została wydana w 1962 roku. Mimo upływu tylu lat porusza bardzo istotne kwestie. Po pierwsze opowiada o przyjaźni dwóch dziewczynek. Jedna jest mieszkanką Torunia, która przyjeżdża do Władysławowa. Tu poznaje Elżbietę, niewidomą dziewczynkę, którą po śmierci matki wychowują "przybrani" dziadkowie. Dziewczynki spędzają razem czas, poznają się wzajemnie i odkrywają swoje światy. Książka znajduje się w wykazie lektur dla klas 4-6. Omawiam ją z uczniami w klasie czwartej. Oprócz wielu aspektów wychowawczych zawartych w lekturze, zwracam uwagę na treści marynistyczne. Danusia, wyjeżdżając z Torunia do Władysławowa, spotyka się ze swoim kolegą. Ten, usłyszawszy dokąd wybiera się jego koleżanka, stwierdza, że to nic ciekawego, bo przecież "morze to tylko piach i woda". Czy rzeczywiście tak jest? Okazuje się, że nie jest to prawda. Niewidoma Elza odkrywa przed Danusią urok nadmorskiego brzegu, bogactwo roślin, żyjątek i ptactwa. Okazuje się, że morze mieni się tysiącem kolorów, a w oczach sieci rybackich kryje się poezja barw. Zacytuję teraz kilka fragmentów, które można wykorzystać do pracy nad lekturą. [...] Elza przeciągnęła się, odetchnęła głeboko. - Ale tu dobrze, ale tu pachnie, nie? - Co pachnie? Nie czuję. - Woda pachnie! Rybami, słonością, wodorostami... - Czym? - Nie widziałaś? Przy brzegu precz rosną rosną pod wodą kosmate, miękkie łodygi, wyślizgują się z rąk jak żywe. Różne są. Nazywają się zielenice, sinice, morszczyny... Czasem sztorm wyrzuci na piach całe kupy takich wodorostów, że nie możesz przejść, bo się zaplączesz. A na nich pouczepiane maciupeńkie muszelki, żyjątka, pęcherzyki... Powiedz, Danusia, jakie dziś morze? - Jak to jakie? Zwyczajne. - E, bo to kiedy morze jest zwyczajne? Jaki ma dziś kolor? - Jak zawsze, niebieski. - E, popatrz dobrze, powiedz, jakie jest całe, od początku aż do nieba? Danka przysłoniła oczy ręką, stara się odróżnić odcienie wody. - Przy brzegu rozbija się biała piana, potem woda jest troszkę brązowa, dalej niebieska, zielonawa, ciemnoniebieska, prawie granatowa... Elza Uchyliła usta, potakuje, uśmiecha się, liczy coś na palcach. - A jeszcze? - nalega. - Pod niebem jasnoszary pas... - A widzisz, ile tego? Nie mówiłam? A co jeszcze jest białe? - No, obłoki... żagiel... mewy... - Obłoki... żagiel... mewy... - powtarza Elza. - Białe, białe... - Gorąco, pobrodzimy trochę, chcesz? - Danka mocno ujęła dziewczynkę pod ramię i raz-dwa zbiegają ze wzgórza na plażę. Stopy brną teraz w sypkim, rozgrzanym piasku. - Ale piszczy! - śmieje się Elza. - Kto? - No, piach! - Przy brzegu będzie twardo. - Fala ubiła. - O ładna muszelka... masz! Elza gładzi palcami skorupkę. - Podłużna , karbowana... to jest sercówka, wiesz? - A ta? - podniosła Danka drobną muszelkę. - Jaki ma kolor? - Prawie czarny. - To omułek, mam takich dużo. - A znalazłaś kiedy bursztyn? - Znalazłam! Jeden jedyny. Schowałam sobie. Dziadek powiedział, że to prawdziwy bursztyn i że siedzi w nim komar. [...] - No, ale skąd ten komar? - A dawno, okropnie dawno temu wpadł do żywicy i już w niej został. A potem ta żywica wleciała do morza, zrobił się z niej bursztynek i znowu kiedyś, kiedyś sztorm wyrzucił go na piach. - Maciupki komar, a stary jak świat - roześmiała się Danusia. [...] Ojej, ile tu pcheł! jak skaczą! - To wcale nie pchły! Złap jedną, zobaczysz. - Brr! Nie chcę! Wielkie pchliska! Ale jasne są, dlaczego? Jak ich dużo! Uciekajmy stąd! - Jej, zabawna jesteś - zaśmiewa się Elza. - Nie bój się, nie ugryzą! To są zmieraczki! - Jak? - Piaskowe zmieraczki! "Zmieraczek, zmieraczek, co wysoko skacze" - podśpiewuje Elza. [...] - O, meduza, meduza pływa! - Jak wygląda? - Jak maciupki parasolik. Postój chwilkę, spróbuję ją złapać... o, jaka śliska. - Jeszcze cię sparzy! - Jeszcze cię sparzy! - Głupstwa gadasz! - Wcale nie, przecież to żyje, broni się. Ma takie pęcherzyki, co parzą w rękę, wiesz? - Mam ją! I wcale się nie sparzyłam. Dać ci? - Daj - nadstawiła Elza dłonie. - Jaki ma kolor? - Jasnoróżowy. - To chełbia. Ale puśćmy ją, niech się nie męczy. Płyń sobie, siostrzyczko, umykaj! [...] Elza bawi się muszelkami. - Opowiedzieć ci, co rośnie na wydmach? - odzywa się po dłuższej chwili. - Wiem przecież co. Sosny, jałowce, kępy trawy... - Ale jaka trawa? - Zwyczajna, tyle, że wysoka. - E, wcale nie. - To powiedz jaka? - Piaskownica nadmorska, wydmuchrzyca, trzcinniki. - Ojej, że pamiętasz! - A takie, duże kosmate liście - to lepiężnik... - A jak się nazywa to, co ma długie pędy jak truskawki, rozchodzi się po piasku? - Wiem! - uśmiecha się triumfalnie mała znawczyni. - To turzyca piaskowa! A wiesz, po co sadzą na wydmach krzaki i rośliny? - Sadzą? Myślałam, że same rosną. - Nie wszystkie same. Niektóre naumyślnie się sadzi. A wiesz dlaczego? Żeby piach nie uchodził. - Jak to? - Bo wiatr w niego dmucha i dmucha, aż piach się przesypuje, całe góry piachu! Dziadek mówił, że taka chodząca wydma to i las może zasypać, i wieś nawet! - E, niemożliwe. - Wcale nie cyganię! Profesor mówił, że na Łebskiej Mierzei jest taki las, co cała wydma przez niego się przewaliła. Tylko suche drzewa sterczą... - Ojej! - A widzisz? Więc po to sadzą różne rośliny i nie wolno ich wyrywać, nie? - Aha, pamiętam, widziałam ogłoszenie na drewnianej tablicy na słupie. Tak tam było napisane:"Pod karą grzywny zabrania się niszczenia nadmorskiej roślinności". Tylko nie wiem, co to znaczy grzywna, pewno pieniądze za karę. - No! Bo jak narośnie murawy, krzaków, naplącze się w ziemi korzeni - to wiatrowi trudniej piach zdmuchiwać, nie? - No tak - zgodziła się Danusia. [...] [...] Dzisiaj powędrowały aż na molo rybackie, siadły na smołą pachnących deskach pomostu - i znów musi Danka opowiadać, jak wyglądają przycumowane kutry, ile żaglówek pływa po drobno marszczonej fali. Dziewczynki przyniosły z sobą chleb, karmią mewy. Ptak kołuje, namyśla się, przygląda - a potem nagle bęc! spada na wodę i mocnym dziobem zręcznie chwyta kąsek. Wydaje przy tym przenikliwe piski ni to strachu, ni radości. - Wszystkie mewy są jednakowe, prawda? - Skąd! Rozmaite! Śmieszki, siodłate, a najładniejsze nazywają się srebrzyste. A wiesz? Takie ptaki, co prędziutko drepczą po brzegu, zabawnie nazywają się biegusy. A najwięcej mew to mieszka na Rewie. [...] [...] Danusia nauczyła się bacznie wszystkiemu przyglądać, bo jeżeli sprawa barw i kształtów jest tak bardzo dla Elzy ważna, trzeba umieć jej to "pokazać", dokładnie móc odpowiadać na pytania. Odkąd przebywają razem, musi patrzeć i za siebie, i za Elzę. Wcale zresztą jej to nie nudzi, wspólnie odnajdują coraz więcej i więcej "piękności". Nie, Roman nie miał racji mówiąc, że morze to tylko wielka woda i piach. Bo morze jest co dzień inne. raz rozgniewane, raz łagodne, to szare, to pełne kolorów. Inaczej szumi rano, inaczej w księżycowy wieczór. Inaczej wygląda, gdy patrzeć na nie z wydmy, inaczej z plaży, a jeszcze inaczej stąd, z mola. Raz woda jest gładka, wyiskrzona, jak lustro, kiedy indziej skaczą po niej białe "baranki". Bywa rozkołysana, jakby pocięta w skiby o barwie krzemienia, to znów groźna, spiętrzona wysokimi falami, które z hukiem rozbijają się o brzeg. A sieci rybackie też nie są jednakowe, szare! W słoneczny dzień prześwitują złotem, wieczorem mają odcień fioletowy, o zachodzie - różowy. Bywają szerokie, delikatne jak firanki albo skręcone na drewnianych obręczach niby olbrzymie torby, to znów oparte na palikach i obwieszone korkami ciągną się jak długi płotek. Czasem wiatr wydyma je jak żagle, wtedy cieniutko "śpiewają". Czasem ciężkie, wprost z morza wyjęte, przetkane zielonymi kłaczkami wodorostów, lśnią tęczowymi kroplami wody.[...] Przyznacie, że Jadwiga Korczakowska miała talent w barwnym opisywaniu rzeczy najprostszych. Takie opisy sprawiają, że każdy Wasz pobyt nad morzem będzie już inny. Będziecie patrzeć na morze i dostrzegać jego barwy. Będziecie zastanawiać się, czy znaleziona muszelka to sercówka czy może omułek? Czy ta trawa, która rośnie obok waszego koca, to może wydmuchrzyca czy piaskownica? Aby ułatwić wam rozpoznanie tych wszystkich nadmorskich okazałości przygotowałam małą ściągawkę. FAUNA I FLORA BAŁTYKU NA PODSTAWIE LEKTURY "SPOTKANIE NAD MORZEM" zdjęcia pochodzą z Google Grafika MEWA ŚMIESZKA MEWA SREBRZYSTA MEWA SIODŁATA BIEGUS RYBITWA OMUŁEK SERCÓWKA ROGOWIEC BAŁTYCKI ZMIERACZEK PLAŻOWY CHEŁBIA MODRA WYDMUCHRZYCA PIASKOWA PIASKOWNICA NADMORSKA TRZCINNIK LEPIĘŻNIK TURZYCA PIASKOWA ŚLEDŹ FLĄDRA Trzeba przyznać, że całkiem pokaźny zbiór przedstawicieli fauny i flory nam się uzbierał. Omawiając lekturę na lekcji, wykorzystuję zebrane materiały do stworzenia albumów. Kilka z nich przechowałam :) Materiały, które dzisiaj przedstawiłam są już w zakładce do pobrania - zarówno fragmenty książki jak i zdjęcia fauny i flory Bałtyku. Mam nadzieję, że ułatwi Wam to pracę z książką, a dzieci zainteresuje tematyka morska ukazana w lekturze "Spotkanie nad morzem". zapytał(a) o 15:14 plan wydarzeń lektury "spotkanie nad morzem " mam takie zadanie domowe ułożyć plan wydarzeń z lektury " spotkanie nad morzem" i nie wiem jaki ułożyć ;/kto mi pomoże ? :) Odpowiedzi Podsłuchanie rozmowy rodziców. Rozmowa z Romanem. Spotkanie z panią Adą. Nudne przedpołudnia. Przybycie gości. Bójka w obronie dziewczynki. Ponowne spotkanie dziewczynki w rybackiej chacie. Wyjazd pani Łucji. Spotkanie z Piotrkiem na drodze. Rozmowa z Elzą. Atak choroby pani Ady. Nocna rozmowa z Arturem. Podarowanie Elzie książki. Trudna prawda. Rozmowa za ścianą. Zabawa nad wodą i pierwsze kłamstwo. Przyjaźń dziewczynek. Wyjazd Artura. Zabawa w Pisance. Wyprawa do lasu. Listy. Zabawa w łodzi. Uratowanie dziewczynek. Choroba Danusi. Rozmowa z panią Adą. Zabawa lalkami. Cyrk w grajdołku. Przyjazd mamy. Wycieczka statkiem. Pożegnanie dziewczynek. Nieoczekiwany wspólny wyjazd. blocked odpowiedział(a) o 15:17 Podsłuchanie rozmowy rodziców. Rozmowa z Romanem. Spotkanie z panią Adą. Nudne przedpołudnia. Przybycie gości. Bójka w obronie dziewczynki. Ponowne spotkanie dziewczynki w rybackiej chacie. Wyjazd pani Łucji. Spotkanie z Piotrkiem na drodze. Rozmowa z Elzą. Atak choroby pani Ady. Nocna rozmowa z Arturem. Podarowanie Elzie książki. Trudna prawda. Rozmowa za ścianą. Zabawa nad wodą i pierwsze kłamstwo. Przyjaźń dziewczynek. Wyjazd Artura. Zabawa w Pisance. Wyprawa do lasu. Listy. Zabawa w łodzi. Uratowanie dziewczynek. Choroba Danusi. Rozmowa z panią Adą. Zabawa lalkami. Cyrk w grajdołku. Przyjazd mamy. Wycieczka statkiem. Pożegnanie dziewczynek. Nieoczekiwany wspólny wyjazd. Kama14 odpowiedział(a) o 15:18 Podsłuchanie rozmowy rodziców. Rozmowa z Romanem. Spotkanie z panią Adą. Nudne przedpołudnia. Przybycie gości. Bójka w obronie dziewczynki. Ponowne spotkanie dziewczynki w rybackiej chacie. Wyjazd pani Łucji. Spotkanie z Piotrkiem na drodze. Rozmowa z Elzą. Atak choroby pani Ady. Nocna rozmowa z Arturem. Podarowanie Elzie książki. Trudna prawda. Rozmowa za ścianą. Zabawa nad wodą i pierwsze kłamstwo. Przyjaźń dziewczynek. Wyjazd Artura. Zabawa w Pisance. Wyprawa do lasu. Listy. Zabawa w łodzi. Uratowanie dziewczynek. Choroba Danusi. Rozmowa z panią Adą. Zabawa lalkami. Cyrk w grajdołku. Przyjazd mamy. Wycieczka statkiem. Pożegnanie dziewczynek. Nieoczekiwany wspólny wyjazd. blocked odpowiedział(a) o 18:05 1. Podsłuchanie rozmowy Rozmowa z Spotkanie z panią Nudne Przybycie Bójka w obronie Ponowne spotkanie dziewczynki w rybackiej Wyjazd pani Spotkanie z Piotrkiem na Rozmowa z Atak choroby pani Nocna rozmowa z Podarowanie Elzie Trudna Rozmowa za Zabawa nad wodą i pierwsze Przyjaźń Wyjazd Zabawa w Wyprawa do Zabawa w Uratowanie Choroba Rozmowa z panią Zabawa Cyrk w Przyjazd Wycieczka Pożegnanie Nieoczekiwany wspólny wyjazd. glonek10 odpowiedział(a) o 20:26 To nie fair, bo te wszystkie komentarze są takie same prócz tego z numerkami, a poza tym ' Atak choroby pani Ady "? Nie lepiej napisać atak pani Ady Rudzkiej? 998998 odpowiedział(a) o 17:32 blocked odpowiedział(a) o 18:01 Podsłuchanie rozmowy rodziców. Rozmowa z Romanem. Spotkanie z panią Adą. Nudne przedpołudnia. Przybycie gości. Bójka w obronie dziewczynki. Ponowne spotkanie dziewczynki w rybackiej chacie. Wyjazd pani Łucji. Spotkanie z Piotrkiem na drodze. Rozmowa z Elzą. Atak choroby pani Ady. Nocna rozmowa z Arturem. Podarowanie Elzie książki. Trudna prawda. Rozmowa za ścianą. Zabawa nad wodą i pierwsze kłamstwo. Przyjaźń dziewczynek. Wyjazd Artura. Zabawa w Pisance. Wyprawa do lasu. Listy. Zabawa w łodzi. Uratowanie dziewczynek. Choroba Danusi. Rozmowa z panią Adą. Zabawa lalkami. Cyrk w grajdołku. Przyjazd mamy. Wycieczka statkiem. Pożegnanie dziewczynek. Nieoczekiwany wspólny Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

plan wydarzeń książki spotkanie nad morzem